Een paar jaar geleden werkte ik voor een grote detacheerder, met name in het vakgebied onderwijs. Daar merkte ik al snel dat er een groot tekort was aan goede krachten in die sector. Vooral bij vakken als scheikunde, natuurkunde en wiskunde. Er stonden veel vacatures open, maar er werd nauwelijks op gereageerd. Het probleem was dat we altijd in dezelfde groep mensen zochten; jongeren. Met 55-plussers werd niets gedaan. Doodzonde.

Door: Heinze Baars, directeur GoudGrijs

In een rapport las ik over het grote aantal stille reserven; mensen die ooit hun onderwijsbevoegdheid hebben gehaald, maar daar niets meer mee doen. Er was wel degelijk interesse om (terug) het onderwijs in te gaan, het probleem was alleen dat vacature en wensen van de potentiële werknemer vaak totaal niet overeenstemden. Gepensioneerden willen bijvoorbeeld best zestien uur per week werken, maar geen dertig. Ik wist hoeveel uitstroom er binnen het onderwijs nog zou komen en zag de kans om scholen en 55-plussers bij elkaar te brengen. GoudGrijs was een feit.

Vijftigers van nu zijn stofvrij

De vijftiger van nu is geen stoffig persoon, maar iemand die nog jong van geest is en weet wat er speelt onder jongeren. Ze zijn net weer van een andere generatie dan de vijftigers van tien, twintig jaar geleden. Veel minder traditioneel. Dat merk ik dagelijks aan de 55-plussers die zich bij ons aanmelden of die wij rekruteren. Ik vind het mooi om te zien dat onze mensen de waarden hebben die passen bij hoger opgeleiden; ze willen met respect worden behandeld en goed geïnformeerd zijn.

Je geeft ze zo de sleutel van het lokaal

Scholen geven vaak de voorkeur aan jongere, beginnende docenten. Terwijl die tegenwoordig bijna sneller van baan verwisselen dan van schoenen. Wat schoolbesturen zich niet altijd realiseren is dat een 55-plussers nog makkelijk ruim tien jaar mee kan en waarschijnlijk langer in dienst blijft dan een jonge leraar. Oudere docenten zijn loyaal aan ‘hun’ school, dat komt omdat ze geen carrière meer hoeven te maken. Een ander voordeel is dat de 55-plussers die GoudGrijs detacheert veel kennis en ervaring hebben, en daardoor rust uitstralen. Ze zijn snel in te zetten en zijn erg zelfredzaam. Scholen kunnen de sleutel van het klaslokaal met een gerust hart uit handen geven.

Pensionado’s besparen vijftien euro per uur

Oudere werknemers hebben hoge salarissen, ook hier bestaan de nodige misverstanden over. Het is inderdaad zo dat 55-plussers in een hogere salarisschaal zitten dan een beginnend docent, maar daar staat een hoop ervaring tegenover. Wat veel mensen niet weten is dat 65-plussers een stuk goedkoper zijn qua loon. Veel afdrachten en premies hoeven vanaf de 65 jaar niet meer betaald te worden. Dat scheelt tot vijftien euro op een bruto uurloon.

De ideale kandidaat

De ideale 55-plusdocent is voor mij iemand die beschikbaar is voor zoveel mogelijk uren per week. Iemand met minimaal vijftien jaar ervaring in het onderwijs, het liefst gecombineerd met ervaring in het bedrijfsleven. Hij of zij staat midden in het leven en is representatief. De ideale kandidaat is ook iemand die zichzelf kan verkopen, zich goed kan introduceren bij een school. En daar schort het nog wel eens aan. De ervaring met het voor de klas staan is er, maar solliciteren hebben ze vaak in geen tijden gedaan. Dan moeten ze na twintig jaar ineens weer op gesprek… Daarom bereiden wij onze 55-plussers goed voor; ze krijgen sollicitatietips en iemand van GoudGrijs gaat mee naar het eerste gesprek.

Een 55-plusser is het antwoord

Voor die grote detacheerder waar ik in het begin van mijn verhaal aan refereerde, was onderwijs een startend vakgebied toen ik er een aantal jaar geleden vertrok. Inmiddels is het de grootste sector binnen de organisatie. Dat geeft wel aan dat de tekorten nijpend zijn. En uit ervaring denk ik inmiddels niet alleen meer dat 55-plussers het antwoord zijn, ik weet het ook.Een paar jaar geleden werkte ik voor een grote detacheerder, met name in het vakgebied onderwijs. Daar merkte ik al snel dat er een groot tekort was aan goede krachten in die sector. Vooral bij vakken als scheikunde, natuurkunde en wiskunde. Er stonden veel vacatures open, maar er werd nauwelijks op gereageerd. Het probleem was dat we altijd in dezelfde groep mensen zochten; jongeren. Met 55-plussers werd niets gedaan. Doodzonde.

Door: Heinze Baars, directeur GoudGrijs

In een rapport las ik over het grote aantal stille reserven; mensen die ooit hun onderwijsbevoegdheid hebben gehaald, maar daar niets meer mee doen. Er was wel degelijk interesse om (terug) het onderwijs in te gaan, het probleem was alleen dat vacature en wensen van de potentiële werknemer vaak totaal niet overeenstemden. Gepensioneerden willen bijvoorbeeld best zestien uur per week werken, maar geen dertig. Ik wist hoeveel uitstroom er binnen het onderwijs nog zou komen en zag de kans om scholen en 55-plussers bij elkaar te brengen. GoudGrijs was een feit.

Vijftigers van nu zijn stofvrij

De vijftiger van nu is geen stoffig persoon, maar iemand die nog jong van geest is en weet wat er speelt onder jongeren. Ze zijn net weer van een andere generatie dan de vijftigers van tien, twintig jaar geleden. Veel minder traditioneel. Dat merk ik dagelijks aan de 55-plussers die zich bij ons aanmelden of die wij rekruteren. Ik vind het mooi om te zien dat onze mensen de waarden hebben die passen bij hoger opgeleiden; ze willen met respect worden behandeld en goed geïnformeerd zijn.

Je geeft ze zo de sleutel van het lokaal

Scholen geven vaak de voorkeur aan jongere, beginnende docenten. Terwijl die tegenwoordig bijna sneller van baan verwisselen dan van schoenen. Wat schoolbesturen zich niet altijd realiseren is dat een 55-plussers nog makkelijk ruim tien jaar mee kan en waarschijnlijk langer in dienst blijft dan een jonge leraar. Oudere docenten zijn loyaal aan ‘hun’ school, dat komt omdat ze geen carrière meer hoeven te maken. Een ander voordeel is dat de 55-plussers die GoudGrijs detacheert veel kennis en ervaring hebben, en daardoor rust uitstralen. Ze zijn snel in te zetten en zijn erg zelfredzaam. Scholen kunnen de sleutel van het klaslokaal met een gerust hart uit handen geven.

Pensionado’s besparen vijftien euro per uur

Oudere werknemers hebben hoge salarissen, ook hier bestaan de nodige misverstanden over. Het is inderdaad zo dat 55-plussers in een hogere salarisschaal zitten dan een beginnend docent, maar daar staat een hoop ervaring tegenover. Wat veel mensen niet weten is dat 65-plussers een stuk goedkoper zijn qua loon. Veel afdrachten en premies hoeven vanaf de 65 jaar niet meer betaald te worden. Dat scheelt tot vijftien euro op een bruto uurloon.

De ideale kandidaat

De ideale 55-plusdocent is voor mij iemand die beschikbaar is voor zoveel mogelijk uren per week. Iemand met minimaal vijftien jaar ervaring in het onderwijs, het liefst gecombineerd met ervaring in het bedrijfsleven. Hij of zij staat midden in het leven en is representatief. De ideale kandidaat is ook iemand die zichzelf kan verkopen, zich goed kan introduceren bij een school. En daar schort het nog wel eens aan. De ervaring met het voor de klas staan is er, maar solliciteren hebben ze vaak in geen tijden gedaan. Dan moeten ze na twintig jaar ineens weer op gesprek… Daarom bereiden wij onze 55-plussers goed voor; ze krijgen sollicitatietips en iemand van GoudGrijs gaat mee naar het eerste gesprek.

Een 55-plusser is het antwoord

Voor die grote detacheerder waar ik in het begin van mijn verhaal aan refereerde, was onderwijs een startend vakgebied toen ik er een aantal jaar geleden vertrok. Inmiddels is het de grootste sector binnen de organisatie. Dat geeft wel aan dat de tekorten nijpend zijn. En uit ervaring denk ik inmiddels niet alleen meer dat 55-plussers het antwoord zijn, ik weet het ook.

Een paar jaar geleden werkte ik voor een grote detacheerder, met name in het vakgebied onderwijs. Daar merkte ik al snel dat er een groot tekort was aan goede krachten in die sector. Vooral bij vakken als scheikunde, natuurkunde en wiskunde. Er stonden veel vacatures open, maar er werd nauwelijks op gereageerd. Het probleem was dat we altijd in dezelfde groep mensen zochten; jongeren. Met 55-plussers werd niets gedaan. Doodzonde.

Door: Heinze Baars, directeur GoudGrijs

In een rapport las ik over het grote aantal stille reserven; mensen die ooit hun onderwijsbevoegdheid hebben gehaald, maar daar niets meer mee doen. Er was wel degelijk interesse om (terug) het onderwijs in te gaan, het probleem was alleen dat vacature en wensen van de potentiële werknemer vaak totaal niet overeenstemden. Gepensioneerden willen bijvoorbeeld best zestien uur per week werken, maar geen dertig. Ik wist hoeveel uitstroom er binnen het onderwijs nog zou komen en zag de kans om scholen en 55-plussers bij elkaar te brengen. GoudGrijs was een feit.

Vijftigers van nu zijn stofvrij

De vijftiger van nu is geen stoffig persoon, maar iemand die nog jong van geest is en weet wat er speelt onder jongeren. Ze zijn net weer van een andere generatie dan de vijftigers van tien, twintig jaar geleden. Veel minder traditioneel. Dat merk ik dagelijks aan de 55-plussers die zich bij ons aanmelden of die wij rekruteren. Ik vind het mooi om te zien dat onze mensen de waarden hebben die passen bij hoger opgeleiden; ze willen met respect worden behandeld en goed geïnformeerd zijn.

Je geeft ze zo de sleutel van het lokaal

Scholen geven vaak de voorkeur aan jongere, beginnende docenten. Terwijl die tegenwoordig bijna sneller van baan verwisselen dan van schoenen. Wat schoolbesturen zich niet altijd realiseren is dat een 55-plussers nog makkelijk ruim tien jaar mee kan en waarschijnlijk langer in dienst blijft dan een jonge leraar. Oudere docenten zijn loyaal aan ‘hun’ school, dat komt omdat ze geen carrière meer hoeven te maken. Een ander voordeel is dat de 55-plussers die GoudGrijs detacheert veel kennis en ervaring hebben, en daardoor rust uitstralen. Ze zijn snel in te zetten en zijn erg zelfredzaam. Scholen kunnen de sleutel van het klaslokaal met een gerust hart uit handen geven.

Pensionado’s besparen vijftien euro per uur

Oudere werknemers hebben hoge salarissen, ook hier bestaan de nodige misverstanden over. Het is inderdaad zo dat 55-plussers in een hogere salarisschaal zitten dan een beginnend docent, maar daar staat een hoop ervaring tegenover. Wat veel mensen niet weten is dat 65-plussers een stuk goedkoper zijn qua loon. Veel afdrachten en premies hoeven vanaf de 65 jaar niet meer betaald te worden. Dat scheelt tot vijftien euro op een bruto uurloon.

De ideale kandidaat

De ideale 55-plusdocent is voor mij iemand die beschikbaar is voor zoveel mogelijk uren per week. Iemand met minimaal vijftien jaar ervaring in het onderwijs, het liefst gecombineerd met ervaring in het bedrijfsleven. Hij of zij staat midden in het leven en is representatief. De ideale kandidaat is ook iemand die zichzelf kan verkopen, zich goed kan introduceren bij een school. En daar schort het nog wel eens aan. De ervaring met het voor de klas staan is er, maar solliciteren hebben ze vaak in geen tijden gedaan. Dan moeten ze na twintig jaar ineens weer op gesprek… Daarom bereiden wij onze 55-plussers goed voor; ze krijgen sollicitatietips en iemand van GoudGrijs gaat mee naar het eerste gesprek.

Een 55-plusser is het antwoord

Voor die grote detacheerder waar ik in het begin van mijn verhaal aan refereerde, was onderwijs een startend vakgebied toen ik er een aantal jaar geleden vertrok. Inmiddels is het de grootste sector binnen de organisatie. Dat geeft wel aan dat de tekorten nijpend zijn. En uit ervaring denk ik inmiddels niet alleen meer dat 55-plussers het antwoord zijn, ik weet het ook.